ఆదర్శం కోల్పోయిన కళాశాల

 

ఆదర్శం కోల్పోయిన కళాశాల 

= = = = = = == = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = =

నేను పాలిటెక్నిక్ చదివిన కళాశాల పేరు "ప్రభుత్వ ఆదర్శ ఆశ్రమ పాలిటెక్నిక్" భద్రాచలం (ఎటపాక). ఈ కళాశాలలో చదివిన నాలాంటి పూర్వ విద్యార్థులందరికీ ఒక ఆదర్శనంగా నిలిచింది. ఈ కళాశాల పూర్వ విద్యార్థులు ఎందరో ఉన్నత స్థాయిలలో ఎదిగారు. ఒకప్పుడు ఆంధ్రప్రదేశ్ రాష్ట్ర లో   అన్నిపాలిటెక్నిక్ కళాశాలల్లోకెల్లా  అత్యధికంగా విద్యార్థులను ప్రభుత్వ ఉద్యోగులుగా తీర్చిదిద్దిన ఘనత ఈ కళాశాలదే. అయితే అత్యంత బాధాకరమైన విషయం ఏమిటంటే ఈ కళాశాల ఇప్పుడు శిథిలావస్థ కి చేరుకుంది. మరో బాధాకరమైన విషయం ఒకప్పుడు తెలంగాణాలో ఉన్న ఈ కళాశాల తెలంగాణ - ఆంధ్ర రాష్ట్రవిభజన సందర్భంలో ఈ కళాశాల ఆంధ్ర రాష్ట్రము వారికీ పరిగణించబడింది. విభజనకు ముందు ఈ కళాశాలలో సీట్ దొరకక చాలామంది నిరుపేద విద్యార్థులు భాధపడేవాళ్లు అలాంటిది రాష్ట్ర విభజన తదనంతరం ఆంధ్రరాష్ట్ర ప్రభుత్వ నిర్లక్ష్యంవల్ల అధ్యాపకుల కొరత  మరియు విద్యార్థుల కొరతవల్ల కళాశాల మూతబడింది.ఈ విషయం తెలియక ఈమధ్య భద్రాచలం వెళ్ళినపుడు కళాశాలని చూడాలనిపించి వెళ్ళాను. అక్కడవున్న పరిస్థితులను చూసి చాల భాధ అనిపించింది. ఎందుకంటే మూడు సంవత్సరాలు హాస్టల్ మరియు తిండి, చదువుతోపాటు అన్నివసతులు కల్పించి నన్ను ఈ స్థాయికి చేర్చిన కళాశాల మూతబడిందన్న విషయం జీర్ణించుకోలేక బాధపడిన సందర్భం అది. నేనున్నాహాస్టల్ గదికి వెళ్లిన అప్పుడు నాకు పాతకాలం జ్ఞాపకాలన్నీ గుర్తుకొచ్చి నన్నునేనే మరిచిన సందర్భం. అది ఒక తీపి జ్ఞాపకం లాటింది. మరో సంతోషకరమైన విషయం ఏంటంటే నా ప్రాణ స్నేహితుడైన (ప్రభు కుమార్) నేను కలిసివెళ్లడం. నాకు అత్యంత సంతోషకరమైన విషయం. మా స్నేహం అల అల్లుకుంది. మేమిద్దరం కలిసి పాతకాల సంఘటనలన్నీ గుర్తుచేసుకుంటూ సరదాగా గడిపిన సందర్భంలో మా ఫోన్లో ఫొటోస్ తీసుకొని చాలాసేపు అక్కడే గడిపాము. ఆ క్రమంలో మాకొచ్చిన జ్ఞాపకాలు చాలానే ఉన్నాయి..
* మొదటగా కళాశాల్లో జాయిన్ అవ్వాలంటే ఒకరకమైన ర్యాగింగ్ భయం ఉండేది. అది ఒక మొదటి సంవత్సరం వరకే. అలా ఒకసంవత్సరం గడిచిన తరువాత మేము నేర్చుకున్న పాఠం: సీనియర్స్ ని గౌరవించాలి, కలిసినపుడు నమస్తే పెట్టాలి, సీనియర్స్ ఏదైనా సహాయం కోరితే తప్పకుండ చేయాలి అన్నదే ర్యాగింగ్ అర్ధం అంతే తప్ప అంత్యంగా బాధించే సంఘటనలు ఏమి ఉండేవి కాదు..
* కొంత మంది సీనియర్స్ ర్యాగింగ్ సమయంలో వింత విచిత్రమైన ఆంక్షలు ప్రవేశపెట్టేది. అవేంటంటే "జనగనమన" ఒకరిని పాడమనేది ఇంకొకరిని డాన్స్ చేయమనేది. ఆ సమయంలో నాకు డాన్స్ రాక  సీనియర్ల వితండవాదానికి అప్పుడు ఏడ్చినా సందర్భం అయితే ఇప్పుడు మాత్రం నవ్వుకునే సందర్భం.
* హాస్టల్ డైనింగ్ హాళ్లలో కూరలు రుచిలేక, సాంబారులో పురుగులు పడిన సందర్భంలో విద్యార్థుల ఆవేశం ఓ విలయతాండవం, వితండవాదం.
* హాస్టల్ పైన అందరం ఒకేదగ్గర ముచ్చటిస్తూ స్థానం చేసిన క్షణం అదొక తీపి జ్ఞాపకం..
* సినిమా చూడటానికి దగ్గర్లో థియేటర్స్ లేక ఇబ్బంది ఉన్నపటికీ సీనియర్స్ కొంతమంది అయిదు రూపాయలు తీసుకొని టీవీ హాల్లో సినిమాలు వేసేది. ఆ సినిమాలు చూసి ఎంతగానో ఆనందపడేవాళ్ళము. స్నేహితులమధ్య చూడటం అనేది నిజంగా అదొకరకమైన అనుభూతి.
* పరీక్షల సమయంలో టీ కోసం లైన్లో నిలబడి తాగిన సందర్భం, క్లాస్ ఎగ్గొట్టి పక్కన పరిసరప్రాంతాల (బొజ్జికుప్ప) పర్యవేక్షించిన సందర్భం ఓ మధురజ్ఞాపకాలే.
* హాస్టల్ లో ఉన్న స్నేహితులమంతా ఎంతబాగా కలిసిమెలిసి ఉండేవాళ్ళమంటే అది మాటల్లో చెప్పలేనంత స్నేహబంధం. ప్రాణానికి ప్రాణం ఇచ్చేంత. ఆప్యాయత అనురాగాలు, ఆపదలో ఆపన్నహస్తాలు. మాకు ఏమైనా అయితే అక్కడ అమ్మానాన్న ఉండరుగాని వారులేని లోటు మా స్నేహితులు తీర్చేవారు అంతమంచి హాస్టల్ స్నేహబంధం నన్ను ఎంతగానో ఆకర్షించింది.
* నాకు కొన్ని సందర్భంలో హాస్టల్ ఫుడ్ పడక తినడానికి ఇబ్బంది పడుతున్న సమయంలో నా ప్రాణ స్నేహితుడు ప్రభు కుమార్ ఆదుకున్న   క్షణాలు నా జీవితంలో మరిచిపోలేనిది. అమ్మ సమానులైన ప్రభు అమ్మగారు (జాస్లిన్ గారు) నాకోసం సారపాక నుండి వాటర్, మధ్యాహ్నం భోజనం ప్రభుతో పంపించి నా ఆరోగ్యంపట్ల చదువుపట్ల శ్రద్ధ చూపిన  జాస్లిన్ అమ్మగారికి పాదాభివందమ్.
* సాయంకాలం స్నేహితులతో శ్యామలరావు గుడిసెలో టీ తాగిన సందర్భాలు జీవితంలో మరిచిపోలేని మధుర జ్ఞాపకం.
* నా మిత్రుడు హాస్యపండితుడు బోడపాటి ఆనంద్ మా అందరిని ఎంతగానో నవించి నవ్వుతు కాలక్షేపం చేసేవాడు. నిజానికి ఆనంద్ లాంటివాళ్లు కూడా ఉండాలి ప్రతి బ్యాచ్లో.
* కష్టాలలో, సుఖాలలో తోడుగా నీడగా ఉండే స్నేహబంధాన్ని అందించిన ఈ ఆదర్శ కళాశాలని అందరూ ఆదర్శనంగా తీసుకోవాలని కోరుకుంటున్న.
మా కళాశాల అధ్యాపకులు చెప్పే విధానం ఒక అద్భుతం. st మైనార్టీ కళాశాల అయినందున ఎక్కువగా తండాలనుండి, గ్రామాలనుండి వచ్చినవారి సంఖ్య ఎక్కువగా ఉండేది. పాలిటెక్నిక్ సబ్జక్ట్స్ అన్ని ఇంగ్లీషులోనే ఉండేవి కాబట్టి ప్రతిఒక్కరికి అర్ధమయేరీతిలో బోధించేవారు. నిజానికి వారికీ కృతజ్ఞతలు చెప్పాలి. ఎంతోమంచి పేరున్న ఈ కళాశాలని ఆంధ్ర ప్రభుత్వం నిర్లక్ష్యంవల్ల మూతపడేస్తాయికి చేరుకుందంటే నిజంగా అత్యంత బాధాకరమైన విషయం.
దయచేసి ఆంధ్ర ప్రభుత్వం ఈ కళాశాల మూతపడకుండా యధావిధంగా కొనసాగించటానికి తగిన చర్యలు తీసుకోవాలని ఈ కళాశాల పూర్వ విద్యార్థిగా కోరుకుంటున్న..
✍️
మీ
కోట దామోదర్
మొబైల్: 9391480475