ది కింగ్ ఆఫ్ బాక్సింగ్ "మైక్ టైసన్".

ది కింగ్ ఆఫ్ బాక్సింగ్ "మైక్ టైసన్"

అతను ప్రపంచ బాక్సింగ్ క్రీడారంగంలోనే అతి బలవంతుడు, సింహబలుడు. సింహం అడవికి రాజైనట్లు, ఆయన ప్రపంచ బాక్సింగ్ క్రీడా రంగానికి రారాజు. సింహం వేటాటడం మొదలెడితే ఎంత పెద్ద జంతువైనా వణికిపోవాల్సిందన్నట్లుగా, ఆయన రింగ్ లోకి అడుగు పెడితే  ఎంతటివారైనా వణికిపోవాల్సిందే. ఆయన కొట్టే పంచులకు ప్రత్యర్థుల గుండెలు అదరాల్సిందే, బాక్సింగ్ పంచ్ లకు పాఠం నేర్పిన గురువు ఆయన. ప్రపంచ ఛాంపియన్ గా తిరుగులేని బాక్సర్ గా చరిత్ర సృష్టించి ఎంతో మంది ఆటగాళ్లను మట్టికరిపించిన యోధుడు. బాక్సింగ్ చరిత్రలో అత్యంత క్రూరమైన వ్యక్తిగా పేరుగాంచిన వరల్డ్ హెవీ వెయిట్ బాక్సర్ " మైఖేల్ గెరార్డ్ టైసన్ (మైక్ టైసన్)".

మైక్ టైసన్ ఆటంటే అభిమానులకు పెద్ద వేడుక. టైసన్ బరిలోకి దిగగానే స్టేడియం ఈలలు మరియు ఆనందోత్సాహాలతో నిండిపోతుంది. టైసన్‌ని చూస్తే ప్రత్యర్థుల్లో భయం ఏమోగానీ అభిమానుల చేసే హర్షధ్వానాలు వింటుంటే ప్రత్యర్థుల గుండెల్లో ఒక రకమైన భయం పుడుతుంది. టైసన్ పంచ్ పులి పంజాలా శక్తివంతమైనది. ఓ పంచ్ వేస్తే ప్రత్యర్థుల ఆశలు గల్లంతైనట్లే అలా మొదటి రౌండ్ లోనే వెనుదిరిగిన వారెందరో ఉన్నారు. అంతేకాదు ఆయన వేసిన పంచ్‌ల వల్ల ఎముకలు విరిగి రక్తం కారడంతో కొందరు కోమాలోకి వెళ్ళిన సందర్భాలు చాలానే ఉన్నాయి. టైసన్‌తో ఆట అంటే మృత్యువును ఎదుర్కోవడం లాంటిది.

1985లో అరంగేట్రం చేసిన టైసన్ 2005 వరకు ఎన్నో గొప్ప విజయాలు సాధించాడు. సుదీర్ఘ విరామం తర్వాత 58 ఏళ్ల వయసులో నవంబర్ 15, 2024న 59వ సారి పోటీ చేయనున్నాడని తెలిసి అభిమానులు అతని విజయం కోసం ఆసక్తిగా ఎదురుచూశారు. అతను ప్రత్యర్థి 27 ఏళ్ల జేక్ పాల్‌తో 7 రౌండ్ల పాటు వీరోచితంగా పోరాడాడు మరియు 8వ రౌండ్‌లో, అతని శరీరం సహకరించక ఓటమిని చవిచూశాడు. అతని ఓటమి టైసన్ కంటే అభిమానులకే ఎక్కువ భాద కలిగించింది. 39 సంవత్సరాల పాటు ప్రపంచ ఛాంపియన్ గా ఎన్నో రికార్డులు సృష్టించి బాక్సింగ్ క్రీడారంగంలో ధీరుడిగా నిలిచిన టైసన్ ఓడిపోవడమేంటి ఇది కలా లేదా నిజమా అని అభిమానులకు నమ్మశక్యం కానీ  విషయం. కానీ ఇది నమ్మలేని నిజం.

గెలిచిన ప్రతివాడికి ఏదో రోజు ఓటమి తప్పదన్నట్లు 59 సార్లు పోటీలో పాల్గొని 50 సార్లు  ఎదురులేని విజయాలు సాధించి బాక్సింగ్ రారాజుగా చరిత్ర సృష్టించాడు కానీ 59 వ పోటీలో ఓటమిపాలై అభిమానులకు గెలుపు ఎప్పుడు ఓటమి కొరకే అనే పాఠాన్ని నేర్పాడు.

ప్రపంచంలోని బాక్సింగ్ క్రీడాకారుల్లో మకుటం లేని మహారాజుగా నిలిచిన టైసన్ ఓటమి అనంతరం అభిమానులతో ఇలా అన్నారు "గెలిచిన ప్రతివాడికి ఏదో ఒకరోజు ఓటమి తప్పదు, ఓడిన ప్రతివాడికి ఏదో ఒకరోజు గెలుపు తప్పదు, నేను ఓటమితో కుంగిపోను గెలుపుతో పొంగిపోను అని అభిమానులకు ఒక గొప్ప సందేశం అందించారు.

ఆవలింతకు అన్న ఉన్నాడు కానీ, తుమ్ముకు తమ్ముడు లేడన్నట్లు గెలిచిన ప్రతివాడిని భుజాన ఎత్తుకొని ఉరేగించేవారున్నారుగాని, ఓడిపోయినవారి భాదను అర్థం చేసుకొని ఓదార్చే వారు ఉండరు. టైసన్ గురించి తెలియని పిల్లకాయలు కూడా టైసన్ ఓడిపోయాడని తెగవాగేస్తున్నారు కానీ మనం గమనించాల్సింది ఒకటి. టైసన్ వయసుకు ప్రత్యర్థి వయసుకు సగం తేడా 58 సంవత్సరాల వయసులో కూడా 27 వయసులో ఉన్న బాక్సర్ తో పోటీకి సిద్దమయ్యాడంటే, ఒకరకంగా చెప్పాలంటే టైసన్ గెలిచినట్లు.  

చిన్నతనంలో ఎన్నో కష్ట నష్టాలను చవిచూసిన టైసన్ 13 ఏళ్ల వయసులో 38 సార్లు బాల నేరస్థుడిగా అరెస్టయ్యాడనే విషయం ఎంతమందికి తెలుసు? మైక్ టైసన్ నేరస్థుడి నుంచి ప్రపంచ ఛాంపియన్‌గా ఎలా ఎదిగాడో తెలుసుకోవాలంటే ఈ కథనం తప్పక చదవాల్సిందే.

1966లో న్యూయార్క్ నగరంలో జన్మించిన మైక్ టైసన్ బాల్యం కష్టాలు, కన్నీళ్లతో సాగింది. పేదరికం మరియు వ్యక్తిగత కారణాలతో ఇంట్లో తల్లిదండ్రుల మధ్య ఎప్పుడూ ఏదో ఒక గొడవ జరిగేది. ఎప్పుడు గొడవలు జరిగినా టైసన్‌కు కోపం వచ్చేది. ఓ రోజు పెద్ద గొడవ రావడంతో తండ్రి ఇంటి నుంచి వెళ్లిపోవడం తో కుటుంబ భారం అంతా తల్లిపైనే పడింది. కుటుంబ పోషణ కోసం తల్లి ఆర్థికంగా, ఎన్నో అవమానాలు ఎదుర్కొంది. టైసన్ చూడటానికి అసహ్యంగా ఉండటంవల్ల అతని స్నేహితులందరూ అతన్ని ఏడిపించేవారు. అందువల్ల అతనికి అంతులేని కోపం వస్తుంటుంది. స్కూల్ లో జరిగిన విషయాలేమి తల్లితో చెప్పకుండా ఎదురు దాడికి దిగి స్నేహితులను రక్తం వచ్చేలా కొట్టాడు అంతే తప్ప ఇతరులకు చెప్పి బాధ పడేవాడు కాదు. తండ్రి భయం లేనందున తల్లి ఎంత చెప్పినా వినిపించుకోకుండా ఎప్పుడు  స్నేహితులతో గొడవ పడేవాడు. అతనికి ఎప్పటినుంచో పావురాలు అంటే చాలా ఇష్టం. ఒకరోజు, టైసన్ తన కంటే పెద్ద వ్యక్తి పావురాన్ని హింసించడాన్ని చూడకుండా ఉండలేకపోయాడు. చివరకు అతనితో గొడవపడి చితకబాదారు. అంతేకాదు 13 ఏళ్ల వయసులో చిన్న చిన్న నేరాలకు పాల్పడి 38 సార్లు పోలీసులకు పట్టుబడ్డాడు. ఒకరోజు మాజీ బాక్సర్ బాబీ స్టీవర్ట్ అతని కోపాన్ని మరియు అతను విసిరిన పంచ్‌లను చూసినప్పుడు అతని బాక్సింగ్ సామర్థ్యాన్ని గమనించాడు. చిన్నచిన్న దొంగతనాలు చేసే టైసన్‌ని గొప్ప క్రీడాకారుడిని చేయాలనే ఆలోచన వచ్చింది. స్టీవర్ట్ టైసన్‌ను అద్భుతమైన బాక్సర్‌గా భావించాడు. అతనికి కొన్ని నెలలపాటు శిక్షణ ఇచ్చి బాక్సింగ్ ట్రైనర్ కస్ డి'అమాటోతో పరిచయం చేశారు. 16 సంవత్సరాల వయస్సులో అతని తల్లి మరణించిన తరువాత, అతను అమాటో వద్ద ఉంటూ బాక్సింగ్ శిక్షణలో మెలకువలను నేర్చుకున్నాడు. టైసన్ తన బాక్సింగ్ అరంగేట్రం 1985లో న్యూయార్క్‌లోని అల్బానీలో చేశాడు అప్పుడాయన వయసు 18 సంవత్సరాలు. తొలి ఆటలోనే TKO ద్వారా హెక్టర్ మెర్సిడెస్‌ను మొదటి రౌండ్లో ఓడించాడు. KO లేదా TKO ద్వారా నిర్వహించిన 28 పోటీలలో 26 గెలవడమే గాక అందులో 16 పోటీలలో మొదటి రౌండ్లోనే ఓడించి ప్రేక్షకులను దిగ్భ్రాంతుల్ని చేసి, అభిమానులను ఆనందోత్సాహాలతో ఉర్రుతలూగించారు. అతి తక్కువ సమయంలోనే కోట్లాది మంది అభిమానులను సంపాదించుకున్నాడు.

గొరిల్లా తో పోటీకి సిద్ధపడిన టైసన్:

1980 లో న్యూయార్క్ లోని ఓ జూ పార్క్ సందర్శించినప్పుడు జూలో చాలా గొరిల్లాలు ఉండగా అందులో ఒక గొరిల్లా ఇతర గొరిల్లాలను కొడుతుండటం చూశారు. జంతు ప్రేమికుడైన టైసన్ ఎలాగైనా ఆ గొరిల్లా అంతు చూడాలని పట్టుబట్టి అక్కడ ఉన్న సిబ్బందితో ఎంత డబ్బైనా ఇస్తాను కానీ నేను ఆ గొరిల్లాతో పోరాడాలని చెప్పగా అతనికి టైసన్ గురించి తెలిసి ఏమాత్రం ఒప్పుకోలేదట. చావుకు కూడా భయపడని వ్యక్తిత్వం ఆయనది. చిన్నతనంలో పావురం కోసం పోరాడి చివరకు ప్రపంచ ప్రఖ్యాత బాక్సర్‌గా ఎదగడం గొప్ప విషయం కదా!

ప్రమాదకరమైన జంతువుల పట్ల మైక్ టైసన్‌కు ఉన్న ప్రేమ మాటల్లో చెప్పలేనిది. ఎవరైనా పులిని చూడగానే వణికిపోతారు వెంటనే అక్కడి నుంచి పారిపోవడానికి ప్రయత్నిస్తారు. కానీ టైసన్ మాత్రం పెంపుడు కుక్కలు పెంచుతున్నట్లు పులులను పెంచుకుంటాడు. వాటితో సరదాగా ఆడుకుంటాడు కూడా. ఒకసారి మూడు పులులను కొనుగోలు చేశాడంట, వాటికోసం ఏకంగా ఎక్స్ఛేంజ్లో దాదాపు $71,000 ఖర్చు చేశాడంట అంతేకాకుండా ఆయన బెడ్ రూంలో    పులులతో నిద్రించిన సందర్భాలు ఉన్నాయంట దీన్నిబట్టి టైసన్ ఎంతటివాడో తెలుస్తుంది కదూ!. కొన్నాళ్ళకు పులులను పెంపుడు జంతువులుగా చూడకూడదని గ్రహించి, 14 సంవత్సరాల తర్వాత వాటిని అభయారణ్యంలో వదిలేశాడు. కానీ పులులంటే ఆయనకు అమితమైన ప్రేమేనంట.

ఆయన సాధించిన విజయాలు:

WBC, WBA మరియు IBF ప్రపంచ హెవీవెయిట్ టైటిళ్లను గెలుచుకున్న అతి పిన్న వయస్కుడైన బాక్సర్‌గా టైసన్ చరిత్ర సృష్టించారు. అతను WBA, WBC మరియు IBF టైటిళ్లను ఏకకాలంలో సాధించిన మొదటి హెవీ వెయిట్ బాక్సర్.

టైసన్ స్ఫూర్తి ఎవరంటే:

టైసన్ యొక్క ప్రేరణ మహమ్మద్ అలీ అని చాలా మంది అనుకుంటారు, అయితే టైసన్

ఒక ఇంటర్వ్యూ లో పేర్కొన్న పేర్లను విని చాలా మంది అభిమానులు ఆశ్చర్యపోయారు. అలీ నాకు బాక్సింగ్‌పై ఆసక్తి కలిగించాడు కానీ నాకు స్ఫూర్తిని కలిగించలేదని టైసన్ చెప్పాడు. రాబర్టో డ్యూరాన్ మరియు షుగర్ రే లియోనార్డ్ నన్ను గొప్ప బాక్సర్‌గా మార్చడానికి ప్రేరేపించారని అన్నారు.

వ్యాసకర్త
కోట దామోదర్
మొబైల్: 9391480475

స్క్రాప్‌లను విక్రయించడం ద్వారా కేంద్ర ప్రభుత్వం రూ. 2,364 కోట్లను ఆర్జించింది.

 ఏ ప్రభుత్వమైనా తన పరిపాలన కొనసాగించాలంటే బడ్జెట్ తప్పనిసరి. కాబట్టి ప్రభుత్వాలు బడ్జెట్ సమకూర్చడానికి వివిధ రకాల పన్నులను విధిస్తాయి. ప్రభుత్వాలు ఆదాయపు పన్ను, అమ్మకపు పన్ను, ఆస్తి పన్ను మరియు కార్పొరేట్ పన్ను మరియు వ్యాపారాల నుండి వివిధ వనరుల నుండి నిధులు పొందుతాయన్నవిషయం మనందరికీ తెలిసిందే. వీటి ద్వారానే కాకుండా వేరే విధంగా కూడా ఆదాయాన్ని సమకూర్చుకోవచ్చన్నవిషయం కొంతమందికి మాత్రమే తెలుసు. ఎలాంటి పన్ను విధించకుండా ప్రభుత్వానికి ఆదాయం రావడం ఎలా అనే అనుమానం రావడం సహజం. కేంద్ర ప్రభుత్వం మొట్టమొదటిసారిగా స్క్రాప్‌ల విక్రయం నుండి కూడా వనరులను సృష్టించవచ్చని చేసి నిరూపించింది. గత నాలుగేళ్లలో ప్రభుత్వ కార్యాలయాల్లో స్క్రాప్‌లను విక్రయించడం ద్వారా కేంద్ర ప్రభుత్వం రూ. 2,364 కోట్లను ఆర్జించింది. 

సరిగస్తు గమ్మత్తు

మాఊరి పీర్ల పండుగ (సరిగస్తు గమ్మత్తు):

చాలా సంవత్సరాల తర్వాత నా చిన్ననాటి స్నేహితుడు హైద్రాబాదులోని ECIL బస్టాండ్లో కలిశాడు. కాసేపు ఇద్దరం బస్టాండ్లో కూర్చొని ఆ మాటా ఈ మాటా మాట్లాడుతూ ఉండగా మిత్రుడు చిన్నప్పుడు ఊళ్ళో జరిగిన పీర్ల పండుగ గుర్తుచేస్తూ కడుపుబ్బా నవ్వించిండు. గుమ్మడవెల్లి వారందరికీ ఈ సంఘటన తెలిసే ఉంటుంది కానీ మరోసారి తెలుసుకొని నవ్వడంలో మాత్రం  తప్పులేదు.

ఆరోజు శనివారం పొద్దుగూకాల అందరూ ఇంటిముందు అరుగులమీద కూసోని   ముచ్చటపెడుతుండ్రు. కచ్చిరు దగ్గర సరిగస్తు ఉంది అందరూ రారండయ్యో అని ఊరంతా డప్పుసాటింపు జేసిండ్రు. సరిగస్తుందని విన్నాక మాలాంటి పోరగాళ్లకు ఎక్కడాలేని ఆనందం, ఉత్సాహం ఉప్పొంగింది. ఎక్కడాలేనివిధంగా మా ఊళ్ళో సరిగస్తు ఓ గమ్మత్తుగా ఉంటది, తీరొక్క తీరు వేషాలు వేసి పీర్లకొట్టం గుండం దగ్గర డప్పుదరువులకు కాళ్లకు గజ్జెలుకట్టుకొని   అందరూ ఎగిరెగిరి నృత్యం చేసేటోళ్లం. సరిగస్తు ఉందంటే ఆరోజు ఊళ్ళో అందరూ నడిరేత్రివరకు నిద్రపోకుండా సరిగస్తు ఆట చూసేందుకు పీర్లకొట్టంకాడనే కూసునేది. సరిగస్తుందని డప్పుసాటింపు విన్నాక ఊళ్ళో కొందరు ఇయ్యాల ఎవేశం వేయాలని గుసగుసలాడుకుండ్రు మరికొందరైతే గుండంలో మంటకాలాడానికి కట్టెలు మొద్దులు, తడకలు యెడ ఎదుర్కరావాలన్న ఆలోచనపడ్డారు. కొద్దిసేపైనకా గుండం దగ్గర ఒక్కొకరుగా  అందరూ పోగయిండ్రు, డప్పుదరువులతో సరిగస్తు మొదలైంది. ఒక్కొక్కరు గుర్తుపట్టని వేషాలు యేసుకొని గుండంసుట్టు ఎగురుతుంటే అందరూ గీయన ఎవరో ఉండే తోట బక్కయ్య కదూ? అని కొందరు కాదు కాదు ఆయన ఎందుకైయే తోట బక్కయ్య కాదు. హే ఎవరో అని మరికొందరు అట్లా గుర్తుపట్టరాకుండా వేషాలేసుకొని వచ్చిండ్రు. గుండం చుట్టూ గమ్మత్తయిన స్టెపులేసుకుంటూ నృత్యం చేస్తుంటే కాళ్ళాడనోళ్ళకుకూడా లేసి ఓ స్టెప్పేయాలనిపించేటట్లుండేది సరిగస్తు సంబురం. వేషం వేసుకొని గుర్తుపట్టనొల్లను  తెల్లారిగట్ల వాళ్లమొహానికి రంగులు పూసుకున్నట్లు మొహమ్మీద అక్కడక్కడా కలర్ ఉండేది గప్పుడు గాని తెలిశేది రాత్రి ఏదో వేషం వేశాడని. ఆరోజు తోట బక్కయ్య ఒంటినిండా గడ్డికప్పుకొని వేషం వేయడంవల్ల ఆయన్ని ఎవరు గుర్తుపట్టలేదు ఒక్కొకరిదగ్గరకు వచ్చి సరదాగా స్టెప్పులేస్తూ అందరిని ఆటపట్టించేది. ఆయన వేసే స్టెప్పులకు నవ్వు ఆగకపొయ్యేది కొందరికి. దూదేకుల లతీఫ్ వింతైన వేషంతో నోట్లో నూకలు నములుకుంటూ గుండం సుట్ఠు నృత్యం చేస్తుంటే ఆ గమ్మతే వేరు. పీర్ల పండుగ వచ్చిందంటే లతీఫ్ తాత తీరొక్కతీరు వేషాలేసేది. లతీఫ్ తాత లేకపోతే పీర్ల పండుగ లేదు అన్నట్లుగా ఉండేది. పీర్ల పండుగ పెద్దమనిషి దూదేకుల లతీఫ్. ఇంకో గమ్మతైనా వేషం ఏంటంటే చినిగిపోయిన గుడ్డపేలుకలతో నడుంచుట్టూ కట్టుకొని పాత చీపురుకట్ట చేత పట్టుకొని గుండం సుట్ఠు రెండురౌండ్లు తిరిగి  అక్కడ కనపడ్డవాళ్ళని మెడలోంచి వీపున చీపురుకట్టతో రెండు అంటించిండు కుమ్మరి రామయ్య. ఎక్కడ దెబ్బలుపడుతాయో అని కొంతమంది ఉరికిండ్రు కొంతమంది పాత చీపురుకట్టతో కొట్టించుకుంటే దయ్యాలు, బూతులు దరిచేరవని నమ్మి మరి మరి కోటించుకుండ్రు.  కుమ్మరి రామయ్య వేషం ఎప్పటికి మరచిపోలేము. అట్లా చాలామంది వేషాలేసుకొని ఎగురుతుంటే అనుకోకుండా ఒక గమ్మత్తయిన ముసలాయన వేషంతో వచ్చి గుండం కాడ సుట్టా కలుస్తూ అందరిని ఆశ్చర్యపరిచిండు. అందరూ ఆశ్చర్యపోయి గుండంకాడ సుట్ట కలుస్తుండు అంతదైర్యం ఎవ్వడికుందని ఎవరీ ముసలాయనని అందరూ గుసగుస కానీ అక్కడ ఎవ్వరు గుర్హ్తుపట్టలేకుండా వేషం వేసుకుండు గంభీరమైన నల్లని మీసాలతో నడుమువంగినట్లు చేతికర్ర పట్టుకొని గుండం చుట్టూ తిరిగి ఇంటికి పోయిండు. అక్కడ ఎవరో వేషం వేసుకుంటుంటే చూసినాయన హే ఆయన కోట సోమయ్య అని చెప్పిండు అప్పుడుగాని గుర్తుకురాలే ఆయన కోట సోమయ్య (మా నాన్న) అని. అలా ఎంతోమంది పోతరాజు వెంకన్న, ఇంకా చాలామంది వింతైన వేషాలతో అందరిని ఆశ్చర్యపరుస్తూ సరిగస్తు చేసిండ్రు. ఆరోజు గుండంలో మంట పెట్టడానికి మొద్దులు, తుంటలూ ఇంటిముందుండే తడికలు ఎదురుకొచ్చి అన్ని గుండంలో పడేసిండ్రు. సరిగస్తు సంబరంలో  అక్కడఉన్నోళ్లకు ఇంటికాడ తడికలు మాయమవుతాయేమో అనే భయము ఉండేది. సరిగస్తు అయినాక ఇంటికిపోయినంక తెలిసేది ఇంటిముందు తడిక మాయమైందని. ఆరోజు చాలా తడికలు ఊళ్ళో ఎదుర్కొచ్చి గుండంలో పడేసిండ్రు సరిగస్తు సంబరమున జనాలుంటే తడికలు, మొద్దులు ఊళ్ళో ఎదుర్కొచ్చే పనిలోకొందరున్నారు. తెల్లారి ఆదివారం కాబట్టి ఆరోజు చాలా పెద్దగా జరిగింది అందరూ మస్తు ఎంజాయ్ చేసిండ్రు. సరిగస్తు అయిపోయినాక అందరూ ఎవరి ఇండ్లల్లకు వాళ్ళు పోయిండ్రు.

తెల్లారి ఆదివారం పొద్దుగాల బడికాడ గొల్లోల్ల ముసలమ్మా నోటికొచ్చినట్టు ఒకటే తిడుతుంది తడికలెత్తుకుపోయినోడి కడుపుడుకా, వాడి బొందమీద మన్నుబొయ్యా, వానిల్లు నాశనంగాను అని ఒకటే తిట్టుడు. సరిగస్తు సంబురాన తడికలు ఎత్తుకబోయినోళ్లు గొల్లోల్ల ముసలమ్మా తిట్లు విని ఒకనవ్వుకునుడు కాదు ఓవైపు పాపం అనుడు ఒకవైపు నవ్వుడు. ఎంతైనా సరిగస్తు గమత్తే వేరబ్బా.  

పీర్ల పండుగ అయిపోయిన మరునాడు అతిభయంకరమైన బేతాళుడి వేషం వేసేది ఇతరాజు బుచ్చయ్య.  నాకుతెలిసి బుచ్చయ్య వేషం చూసి బయపడనివారుండరనేది ముమ్మాటికీ నిజం. అసలైన బేతాళుడు కూడా బుచ్చయ్య వేషం చూసి బయపడుతాడేమో బహుశా. నల్లని శరీరం పొట్టిగా భారీ బొర్ర తో నోట్లో కత్తిపొడుసుకొని ఒంటినిండా రక్తంతో వేపమండలు చేతబట్టుకొని, వెనకాల పగ్గాలతో కట్టి ముగ్గురునాలుగురు అదిమి పట్టుకునేది అయినా ఆయన  ఉరికేటప్పుడు వెంట ఉన్నోళ్లు ఆయన్ని ఆపలేక శానా ఇబ్బంది పడేటోళ్లు. బదార్ల నిలబడ్డోడిని వేపమండలతో ఉరికిచ్చుకుంటూ కొట్టేది. బుచ్చయ్య భేతాళుడి వేషం వస్తున్నదంటే చిన్న పోరగాళ్ళు తలుపులసంధులనుండి చూసేది తప్ప బయటకు రాకపోతుండే. ఆయన్ని చూస్తే చిన్నపిల్లలు అదురుకే బెదురుతరు. బేతాళుడి వేషం వేయడంలో ఇతరాజు బుచ్చయ్య ను మించినోడు లేడు ఇక రాడు కూడా వేషానికి తగ్గట్టుగా నటన, నడక, ఆ నృత్యం అందరికి రాదనే చెప్పాలి. 

పీర్ల పండుగ ప్రత్యేకత ఏంటో ఏమి తెలియదుగాని సరిగస్తు ఆట, బేతాళుడి వేషం వేస్తారని మస్తు గమ్మత్తుగా ఉంటుందనిమాత్రమే తెలుసు.. సరిగస్తు ఆట నాడు ఇంటిముందున్న తడికలు భద్రంగా దాసుకుంటారనేది తెలుసు.

ఈరోజుల్లో చేసే పీర్ల పండుగ అసలైన పీర్ల పండుగ అన్నట్లుగా లేదు. ఆరోజుల్లో ఉన్న సరిగస్తు గమ్మత్తు వేరు.. 

కోట దామోదర్ 

మొబైల్ : 9391480475

చెత్తశుద్ధి

 చెత్తశుద్ధి:

ఈరోజు పేపర్ తెరవగానే ఒక ఫోటో నా దృష్టిని నిలిపేసింది. ఆదివారం రోజు విజయనగరంలో జరిగిన రోడ్ ప్రమాద సంఘటన నన్నెందుకో తీవ్రంగా కలిచివేసింది. ప్రమాదంలో కొన ఊపిరితో కొట్టుమిట్టాడుతున్న కన్న కొడుకు ప్రాణాలను కాపాడుకునేందుకు ఆ తల్లి గుండెలవిసేలా రోదిస్తున్న తీరు నన్నెందుకో తీవ్రంగా కలిచివేసింది.  ఈ వార్త పేపర్లో చాలామంది చదివే ఉండవచ్చు కానీ మరోసారి చదివిన తప్పులేదు. విజయనగరం రైల్వే ప్రాంతానికి చెందిన కే గంగాధరరావు తల్లి గోవిందమ్మతో కలిసి ఆటోలో వెళ్తూ, మార్గమధ్యలో పని ఉందని దిగాడు. ఒక రెండడుగులు ముందుకు వెళ్లాడోలేదో ఇంతలో అటువైపు నుంచి వస్తున్నా ట్రాక్టర్ ఢీకొని తీవ్ర గాయాలతో రోడ్ మీద పడిపోయాడు గంగాధర్ ను చూసి ఆటోలో ఉన్న తల్లి గోవిందమ్మ పరుగున వచ్చి లేపేందుకు ప్రయత్నించింది కానీ సాధ్యం కాలేదు. చుట్టుపక్కన చాలామంది ఉండడంతో  అయ్యా బాబు రండయ్యా హాస్పిటల్ కి తీసుకెళదాము అంటూ దారిన పోయేవారందరిని  వేడుకున్నారు, చూసుకుంటూ వెళ్తున్నారు కానీ ఎవ్వరు కనికరించలేదు. తీవ్ర రక్త స్రావంతో కొట్టుమిట్టాడుతూ రోడ్ పై పడి ఉన్న ఎవరు కనికరించలేదు. 5 నిముషాలలో చేరుకోగలిగే దూరంలోనే హాస్పిటల్ ఉన్నప్పటికీ చుట్టుపక్కల వారు మౌనంగా చూస్తూనే ఉన్నారు కానీ ఎవరు సహాయం చేయలేదు. అంతేకాకుండా మొబైల్ ఫోన్ లో ఫొటోస్ మరియు వీడియోస్ తీసుకుంటున్నారే తప్ప సహాయం చేయాలనే ఆలోచన చేయలేదు. ఇంతలో ఎవరో 108  కాల్ చేయగా అంబులెన్సు వచ్చేసరికి గంగాధర్ ప్రాణాలు గాల్లో కలిసిపోయాయి. ఈ హృదయవిదారక ఘటన నన్నెందుకో తీవ్రంగా కలిచివేసింది.

చరవాణి మోజులో చలించని వారు కొందరైతే, ఎవరికి ఏమైతే మనకెందుకులే అని పట్టించుకొనువారు కొందరు. కన్న కొడుకు కళ్ళముందే కొట్టుమిట్టాడుతున్న హృదయవిదారక ఘటన చూసి చూడనట్లు వెళ్తున్న జనాలకు మన చాపకిందికి నీరు వస్తేగాని మనం చెమ్మను గుర్తు పట్టం అన్నట్లుంది. ఈ మధ్య కాలంలో పక్కవాడి ప్రాణాలు పోతున్న మొబైల్ మోజులో పట్టించుకునేవారే లేరనడంలో ఎలాంటి సందేహం లేదు. మొబైల్ ఫోన్స్ రాకతో ఎవడి పిచ్చివాడికే ఆనందం అన్నట్లు వ్యవరిస్తుండటం అత్యంత బాధాకరమైన విషయం. ఇలాంటి సంఘటన మనకు కూడా జరిగితే ఆ బాధ ఎలాఉంటుందో అర్ధం చేసుకున్నవారికే మాత్రమే అర్ధమవుతుంది అంతేతప్ప అర్ధంచేసుకోనివారికి ఇది కేవలం వార్తే.. ఈ దేశంమీద పరాయిదేశం దండయాత్ర చేసిన అర్ధంచేసుకోనివారికి అది కేవలం వార్త గానే అనిపిస్తుంది..

10 పక్కన సున్నా లేకపోతే 10 కి అర్ధమే లేదు. అది కేవలం ఒకటిగానే మిగిలిపోతుంది.

అలాగే 100 పక్కన రెండు సున్నాలు లేకపోతే కూడా ఒకటిగానే మిగిలిపోతుంది.

ఇలా వెయ్యి, పదివేయ్యిలు, లక్షలు, కోట్ల రూపాయలకు కూడా సున్నా లేకపోతే అర్ధం లేదు.

మనకు వెయ్యికోట్ల రూపాయలున్న మనం పక్కోడికి పనికిరానప్పుడు మనం ఎప్పుడు ఒంటరిగానే ఉంటాం. ఆ ఒంటరితనానికి అర్ధం లేదు.. ఆ బతుకు వ్యర్ధమే..

ఆపదలో ఉన్నవారిని ఆదుకోండి, వారి ప్రాణాలను కాపాడండి..

వ్యాసకర్త 

కోట దామోదర్ 

మొబైల్: 9391480475   

తరగతి మరిచిన లింగన్న

 తరగతి మరిచిన లింగన్న:

నా క్లాసుమెంట్ లింగన్న అంటే నాకు ఎందుకో చాలా ఇష్టం. లింగన్న నాతోపాటు ఐదోతరగతి నుండి పదవతరగతి వరకు గుమ్మడవెల్లి స్కూల్ లో చదివిండు. నేను లింగన్న కలిసి లాస్ట్ బెంచ్ లో కూర్చునేవాళ్లం. లింగన్న పక్కన కూర్చుంటే నాకు సార్ చెప్పే పాఠం కంటే లింగన్న చేసే పనులమీదే ఎక్కువ ద్రుష్టి ఉండేది. లింగన్న చూడటానికి బందబస్తుగ ఉంటాడు కానీ మనుసు సున్నితం. లింగన్న పెదాలపై హాస్యం ఎప్పుడు నాట్యమాడుతూనే ఉంటది. అందుకే లింగన్న అంటే అందరికి ఇష్టం. లింగన్న చేసే పనులు అందరిని నవ్వించడమేగాక జీవితాంతం గుర్తుపెట్టుకునేలా చేస్తాయి. ఐదోతరగతి చదువుతున్నప్పుడు ఒకరోజు టీచర్ పాఠం చెబుతూ అనుకోకుండా వెనుక బెంచ్ లో కూర్చున్న విజయ్ ని లేచినిలబడమన్నాడు. విజయ్ వెంటనే సార్ ఏదైనా ప్రశ్న అడుగుతాడేమో అని నిలబడ్డాడు. సార్ దగ్గరకు వచ్చి ఒరేయ్ నెత్తి కటింగ్ చేయించుకోక ఎన్ని నెలలు అయిందిరా, ఏందిరా నీ అవతారం, ఇది నెత్తిన లేక వరిగడ్డిన, గుడ్డెలుగులాగా పెంచినవ్. నువ్వు ఏమి చేస్తావో నాకు తెల్వదు ఈరోజు మధ్యాహ్నం అన్నం బెల్లుకు ఇంటికి పోయి కటింగ్ చేయించుకొని రా లేకపోతే నీ వీపు విమానమోతమోగుద్ది అని సార్ విజయ్ కి చెప్పిండు. సరే సార్ అన్నాడు విజయ్. కటింగ్ చేయించుకోవడం అసాధ్యమే అని సార్ కు తెలుసు విజయ్ కూడా తెలుసు మధ్యాహ్నం అర్ధగంట టైం ఉంటది అన్నం తినడానికి సరిపోదు ఆ టైం. అంత తక్కువ టైం లో చేయించుకోవడం కష్టమే కానీ విజయ్ సరే అన్నాడు. ఇక విజయ్ కి ఏమి చేయాలో అర్ధం గాక నాయి బ్రాహ్మణుడు అయినా లింగన్నను బతిలాడిండు కటింగ్ చేయమని, లింగన్న వయసు అప్పటికి 10 సంవత్సరాలే అయినా తండ్రి విద్యను అలవోకగా నేర్చుకోగలిగిన నేర్పరి. ఆరోజు విజయ్ అన్నం తిన్నాడోలేదో గాని లింగన్న కటింగ్ కోసం ఎదురుచూపు రానే వచ్చే లింగన్న విజయ్ మెడ వంచి కత్తెరతో నెత్తి అంత కట్ చేసిండు. పనిలేని మంగలాయన పిలిచి తలకొరిగినట్లు అడ్డదిడ్డంగా కటింగ్ చేసిండు. ఇక కటింగ్ అయిపొయింది ఇటు స్కూల్ టైం అయింది. స్త్రానం చేయకుండా పోతే సార్ ఏమంటాడో అని విజయ్ భయంతో అక్కడ పక్కనే ఉన్న బకెట్ లో తలపెట్టి శుభ్రం చేసుకుండు. ఈ విషయం వారిద్దరికే తెలుసు. విజయ్ క్లాస్ కు వస్తుండగానే అందరికి ఆశ్చర్యం కలిగింది ఇంత తక్కువ టైం లో కటింగ్ చేయించుకున్నాడని మాకే కాదు సార్ కూడా ఆశ్చర్యం కలిగింది. అడపాదడపా చేసిన కటింగ్ చూసి సార్ నవ్వుతు కటింగ్ ఎవ్వడు చేసిండు రా నీకు అన్నాడు. ఏమి చెప్పాలో తెల్వక మన లింగన్న నే చేసిండు సార్ అన్నాడు. ఆ రోజు లింగన్న పనిమంతుడు అని అందరికి అర్ధం అయింది. అప్పటినుండి ఎవ్వరు జుట్టు పెంచిన లింగన్న కాడికిపోయి చేయించుకోరా అనేది సార్. ఆరోజు జరిగిన సంఘటన నన్నే కాదు మా క్లాసుమెంట్స్ అందరిని నవ్వేలా చేసింది. 

అంతేకాకుండా ఎనిమిదవ తరగతిలో ఉన్నప్పుడు ఓరోజు పరీక్షలు జరుగుతున్నాయి లింగన్న బాగా ప్రిపేర్ అయిండు పరీక్షకు ఈ సారి ఎలైన మంచి మార్కులు రావాలని. పరీక్షా టైం అయింది అందరం కూర్చున్నాం ఎవరి సీట్లో వాళ్ళం. సార్ అందరికి పేపర్ ఇచ్చిండు కొద్దిసేపటికి అందరికంటే ముందే లింగన్న వైట్ పేపర్ ఎక్స్ట్రా అడిగిండు ఇగ రాస్తూనే ఉన్నాడు లింగన్న పేపర్ల దాదాపుగా 10 రాసిండు. సార్ కు ఎందుకో డౌట్ వచ్చింది ఎన్నలేనిది లింగన్న గిన్నిగానం పేపర్లు తీసుకుండు మంచిగా రాస్తున్నాడు అని చూద్దామని లింగన్న దగ్గరకు వచ్చిండు తీరా సార్ పేపర్ చూస్తే లింగన్న రాసె పేపర్ పదవ తరగతి పేపర్. ఒక్కసారిగా సార్ షాక్ అయిండు ఏందిరా లింగన్న నువ్వు ఎనిమిదవ తరగతి కదరా పదవ తరగతి పేపర్ అని చెప్పొద్దా అని సార్ అరిసిండు. ఇగ లింగన్న ఏమి చెప్పాలో తెల్వక నేను చూడలేదు సార్ రాస్తానే ఉన్న అన్నాడు సార్ నవ్వుతు నీకు తెల్వది ఏమి రాశినవ్ రా లింగన్న అన్నాడు అప్పుడు లింగన్న చెప్పిన సమాధానం "నేను చదివింది రాసిన సార్" అందులో ఏముందో కూడా చూడలేదు సార్ అన్నాడు' సార్ నవ్వు ఆపుకోలేక నలుగురిని పిలిచి లింగన్న చేసిన ఘనకార్యం అందరికి చెప్పిండు. అయితే నాకు లింగన్న గురుంచి బాగా తెలుసు ఎందుకంటే నా పక్కనే కూర్చునేది కదా,  పాపం లింగన్న బాగానే చదువుతాడు కానీ గుర్తుకు ఉండదు ఏది అంతేతప్ప చదవక కాదు. పాపం లింగన్నకు చదువైతే అబ్బలేదేమో గాని కటింగ్ షాప్ పెట్టుకొని స్థిరపడ్డాడు.

నేను అప్పుడప్పుడు లింగన్న ను గుర్తు చేసుకొని నవ్వుకుంట ఎంతైనా నా దోస్తు కదా. 

కోట దామోదర్ 

మొబైల్ : 9391480475    

మా నాన్నే స్ఫూర్తి.. TEDx స్పీకర్ ప్రాచీ ఠాకూర్

మా నాన్నే స్ఫూర్తి.. TEDx స్పీకర్ ప్రాచీ ఠాకూర్:

తల్లిదండ్రులు తమ పిల్లల చదువుల కోసం రేయింబవళ్లు శ్రమిస్తూ, ఎలాంటి కష్టాలు వచ్చినా పిల్లలను ప్రయోజకులుగా తీర్చితిద్దాలనుకుంటారు. ఎంతటి కష్టతరమైన పనులైనా చేస్తూ తమ బిడ్డలు ఉన్నతోద్యోగాలలో స్థిరపడాలని, వారు సమాజంలో ఉన్నత శిఖరాలు అధిరోహించాలని ఎంతో కష్టపడుతుంటారు. అయితే కొద్దిమంది మాత్రమే తమ తల్లిదండ్రుల కష్టాలను గుర్తించి వారి ఆశయాలను నెరవేర్చాలనే సంకల్పంతో ఎంతో అంకితభావంతో ఉన్నత ఉద్యోగాలు సాధించి తల్లిదండ్రులకు ఆదర్శంగా నిలుస్తుంటారు. నేను సాధించిన ఉద్యోగం నా తల్లిదండ్రుల కష్టానికి ఫలితం అని గర్వంగా చెప్పుకునే వారు కొందరు. TEDx స్పీకర్ ప్రాచీ ఠాకూర్ కూడా ఆ కోవకు చెందినవారే.

 నిరాడంబరమైన నేపథ్యం నుంచి వచ్చిన ఆమె కుటుంబానికి పూటగడవడం కష్టంగా ఉండేది. ఉండటానికి సరైన ఇల్లు కూడా లేదు పూరి గుడిసెలోనే జీవనం కొనసాగించాల్సిన పరిస్థితి. పేదరికాన్ని శాశ్వతంగా పారద్రోలే ఏకైక ఆయుధం చదువు ఒక్కటే అని గ్రహించిన ప్రాచీ ఠాకూర్ తండ్రి తన బిడ్డను ఎలాగైనా చదివించాలని పట్టుదలతో గ్యాస్ స్టవ్‌లు, కుక్కర్‌లు బాగు చేసే పనిని ఎంచుకున్నారు. తండ్రి వృత్తి గురించి సహ విద్యార్థులు ఎగతాళి చేస్తున్నారని, తన తండ్రి చేస్తున్న పని గురించి చెప్పుకోవడానికి ఇష్టపడేది కాదు ప్రాచీ. తన తండ్రిలోని కళను, ఆయన పడుతున్న కష్టాలను చూసి చలించిపోయింది ఆమె. తన గ్రామంలోని ఇతర తల్లిదండ్రులు భవిష్యత్తులో ఆడపిల్ల కట్నం కోసం తమ సంపాదనను పొదుపు చేస్తుంటే, తన తండ్రి మాత్రం తన చదువు కోసం డబ్బు  ఖర్చు చేస్తున్నాడనే విషయాన్నీ తెలుసుకుంది. తన చదువుకోసం తండ్రి తన జీవితాన్నే త్యాగం చేస్తున్నాడనే విషయాన్నీ గ్రహించి, మొదట్లో తన తండ్రి వృత్తి గురించి ప్రస్తావించడానికి ఆత్మన్యూనతాభావానికి గురయ్యే ప్రాచీ ఠాకూర్, డిగ్రీ, PhD పూర్తి చేసి ఇప్పుడు వరల్డ్ ఉమెన్స్ టూరిజంలో డైవర్సిటీ స్ట్రాటజిస్ట్ మరియు TEDx స్పీకర్‌గా పనిచేస్తున్నారు. తనను ఎగతాళి చేసిన ప్రతి ఒక్కరి ముందు ఈ రోజు గర్వంగా తల ఎత్తుకుని నిలబడింది. ఇప్పుడు ఆమె తన తండ్రి వృత్తిని గౌరవంగా చూస్తూ గర్విస్తోంది. తన తల్లిదండ్రుల కృషి వల్లే తాను ఈ స్థాయికి ఎదిగానని చెబుతుంటే తల్లిదండ్రులకు ఇంతకంటే ఏం కావాలి?.

కుటుంబ నేపథ్యం, విద్యాభ్యాసం:

 ప్రాచి ఠాకూర్ బీహార్ లోని సుపాల్‌ గ్రామంలో నిరుపేద కుటుంబంలో జన్మించారు. కుటుంబ పోషణ కోసం తండ్రి రోడ్డు పక్కన గ్యాస్ స్టౌ లు రిపేరు చేస్తారు మరియు ఒక చిన్న పాన్ షాప్ నడిపిస్తారు. తండ్రి కి వచ్చే అరకొర సంపాదనతో ఇల్లు గడవడమే కష్టంగా ఉన్నందున తల్లి కూడా బట్టలు కుడుతూ కుటుంబ అవసరాలను తీర్చడానికి అవిశ్రాంతంగా కష్టపడేవారు. ప్రాచీ సుపాల్‌లోని RSM పబ్లిక్ స్కూల్‌లో చదువుతున్న సమయంలో ఓరోజు టీచర్స్ ప్రాచీ ని తన కుటుంబం గురించి రాయమని అడిగినప్పుడు, ఆమె అమ్మ దర్జీ వృత్తి, నాన్న గ్యాస్ స్టవ్ రిపేర్ చేసేవారని రాసింది. ఆ తర్వాత తోటి స్నేహితులు ఆమెను ఎగతాళి చేయడం జరిగింది. స్నేహితుల హేళనకు తట్టుకోలేక ఏడుస్తూ ఒకరోజు తండ్రిని అమాయకంగా అడిగింది, “అందరిలా నువ్వు కూడా ఆఫీస్ లో ఎందుకు పని చేయలేకపోతున్నావు, ఇస్త్రీ షర్టులు ఎందుకు వేసుకోలేకపోతున్నావు అని". ఆ ప్రశ్నకు సమాధానంగా అతను ఆమె కన్నీళ్లు తుడిచి, “జీవితంలో డబ్బు ఒక్కటే శాశ్వతం కాదు”అని చెప్పేవారు. అయినప్పటికీ తండ్రి విలువ గుర్తించలేకపోయింది. కేవలం గ్యాస్ స్టవ్ రిపేర్ చేస్తే వచ్చే ఆదాయం సరిపోదని ప్రాచి తండ్రి వేరే పనులు చేసేవారు. అదే  ప్రాంతంలో అమ్మాయిలు వంట తరగతులకు వంట మాస్టర్ గా కూడా పనిచేసేవారు. అయితే ఒకరోజు ప్రాచీ అనుకోకుండా తన తండ్రి పని వద్దకు వచ్చి, తన తండ్రికి ఉన్న అద్భుతమైన వంట నైపుణ్యాలు తనకెందుకు లేవని ఆశ్చర్యపోయింది. చివరికి ఎవరి టాలెంట్ వారికి ఉంటుందనే విషయాన్ని గ్రహించింది. ఆరోజునుండీ ఆమె తండ్రిని చూసే విధానం మారిపోయింది. సుపాల్‌ పరిసర ప్రాంతాలలో సామాజిక కట్టుబాట్ల ప్రకారం 10వ తరగతి విద్యను పూర్తి చేసిన వెంటనే బాలికలకు వివాహం చేస్తుంటారు. ప్రాచి 10వ తరగతి పూర్తయిన తర్వాత ఆమెను తల్లిదండ్రులు పై చదువులు చదివిస్తుండగా ఇరుగుపొరుగు వారు మరియు బంధువులు డబ్బు ఎందుకు వృధా చేస్తారు, పెళ్లి చేయమని ఎంతోమంది వారిని నిరుత్సాహపరిచినప్పటికీ ఆమె తండ్రి  మాత్రం ఆమెకు చదువు పట్ల విశ్వాసం కలిగేలా విద్యలో రాణించడానికి అవకాశం ఉండేలా పూర్తి మద్దతు ఇచ్చారు. ప్రాచీని వారి గ్రామంలో స్థానిక కార్యక్రమాలకు యాంకరింగ్ చేయడానికి తన వెంట  తీసుకువెళ్ళేవాడు. మొదట్లో యాంకరింగ్ చేస్తున్నప్పుడు సహజంగా కలిగే భయాన్ని పారద్రోలడానికి తన ముందు కూర్చున్న వారిని కేవలం బంగాళదుంప బస్తాలా  పరిగణించమని తండ్రి ఆమెకు సలహా ఇచ్చాడు. ఆవిధంగా ఆమెలో ఉన్న భయం పూర్తిగా తొలిగిచపోయేలా చేసి విశ్వవిద్యాలయాల్లో అతిథి ఉపన్యాసాలు వంటి కార్యక్రమాలలో అనర్గళంగా యాంకరింగ్ చేయడానికి సరైన మెళుకువలు నేర్పించారు. ఆమె ఆతర్వాత పాండిచ్చేరి విశ్వవిద్యాలయం నుండి పోస్ట్ గ్రాడ్యుయేట్ డిగ్రీని పొందింది. అయినా ఆమె ఈ ప్రయాణంలో ఎదురవుతున్న ఎన్నో అవరోధాలను దృఢ విశ్వాసంతో ఎదుర్కొంటూ మూస పద్ధతులను ధిక్కరిస్తూ, ఆమె  అకడమిక్ ఎక్సలెన్స్ ప్రయాణాన్ని కొనసాగించింది. ఆతర్వాత పాట్నా విశ్వవిద్యాలయం లో బ్యాచిలర్ ఆఫ్ కామర్స్ డిగ్రీని పొందింది.

 ఆడపిల్ల చదువు అవనికి వెలుగు:

 ఆడపిల్లలకు విద్యను అందించడం ఆ కుటుంబానికి మాత్రమే కాక యావత్ దేశానికి వెలుగునిస్తుందనడంలో సందేహం లేదు. ఒకప్పుడు ప్రపంచంలోనే జ్ఞాన భాండాగారాలుగా ప్రసిద్ధి చెందిన నలంద, తక్షశిల, విక్రమశిల విశ్వవిద్యాలయాలు బీహార్లోనే స్థాపించబడినప్పటికీ నేడు ఆ రాష్ట్రం భారతదేశంలోని అత్యంత పేద మరియు నిరక్షరాస్యులైన రాష్ట్రాలలో ఒకటిగా మారడం దురదృష్టకరం. అంతేకాకుండా, బీహార్లో మహిళా అక్షరాస్యతపై పేదరికం, బాల్య వివాహాలు గణనీయమైన ప్రభావాన్ని చూపుతున్నాయి. సుపాల్ ప్రాంత ప్రజలు బాలికల విద్య కంటే బాలుర విద్యకు ఎక్కువ ప్రాధాన్యత ఇవ్వడం విచిత్రం. ప్రాచి తండ్రి ఆలోచన విధానం సుపాల్ ప్రజలకు వ్యతిరేకంగా ఉండటం గర్వించదగిన విషయం. ప్రాచీ నేడు ఉన్నత స్థాయిలో ఉందనడానికి అదే నిదర్శనం. ఆ ప్రాంతంలోని మిగతా తల్లిదండ్రులు కూడా ప్రాచీ తండ్రి లాగా తమ కుమార్తెల కట్నకానుకల కోసం కాకుండా ఉన్నత విద్య కోసం డబ్బు ఖర్చు చేసేలా ఆలోచించగలిగిన నాడు అక్కడి యువతులు కూడా తమ ప్రజ్ఞాపాటవాలతో సమాజంలో ఉన్నత స్థానాలకు చేరుకుంటారు. ఒకప్పుడు తన తండ్రి వృత్తి గురించి బహిరంగంగా చెప్పేందుకు సిగ్గుపడిన ప్రాచీ ఈరోజు తన తండ్రి గురించి ఎంతో గొప్పగా చెప్పుకుంటుంది. తన తల్లిదండ్రులు పెద్దగా చదువుకోనప్పటికీ ఎప్పుడూ తనను  చదువుకోమని ప్రోత్సహించేవారని ప్రాచీ ఓ ఇంటర్వ్యూలో చెప్పింది. ఆర్థిక స్థోమత లేకపోయినా, ఎన్నో వ్యయప్రయాసలకోర్చి తనకు ఉత్తమ పాఠశాలలో నాణ్యమైన విద్యనందించారని తెలిపింది. “ఆడపిల్లలను చదివించడం వల్ల డబ్బు వృధా అని జనాలు అనుకుంటారు, కానీ మా నాన్న తన సంపాదనలో ఎక్కువ భాగం నా చదువుకే వెచ్చించాడు అందుకే ఈ రోజు నేను ఈ స్థితిలో ఉన్నాను” అని గర్వంగా చెప్పుకుంటుంది.

 మనిషి ఏదైనా సాధించాలంటే కావాల్సింది పట్టుసడలని ప్రయత్నం, సాధించాలన్న తపన ఉంటే ఏదైనా సాధ్యమే. మనం ఏదైనా పనిని మొదట ప్రారంభించినప్పుడు ఎదుటివారి నుంచి సహాయ సహకారాలు పొందడం కంటే అవహేళనలు, అవరోధాలు ఎక్కువగా ఎదుర్కొంటాము. అవరోధాలకు భయపడి వెనుతిరిగితే లక్ష్యం చేరడం అసాధ్యం. అవరోధాలను అవకాశాలుగా మలచుకొని లక్ష్య సాధన కోసం ముందుకు సాగిన వారు మాత్రమే విజయం సాధిస్తారనడానికి ప్రాచి జీవితమే నిదర్శనం.

ధృఢ సంకల్పానికి తోడు నిర్విరామ కృషి తోడైతే అసాధ్యాలను సైతం సుసాధ్యం చేయవచ్చని మరోసారి నిరూపించిన "ప్రాచి ఠాకూర్" జీవితం నేటి యువతరానికి ప్రేరణగా నిలుస్తుందనడం ఎంత మాత్రం అతిశయోక్తి కాదు.

 వ్యాసకర్త

కోట దామోదర్

మొబైల్: 9391480475